Zwykle w tym miejscu zamieszczamy opis bieżącej pracy. Jednak teraz będzie inaczej i przeniesiemy się do dalekiej przeszłości, a dokładnie do czasu, gdy zaczęła się historia naszej placówki. Miało to miejsce w 1979 roku, czyli 40 lat temu.

Na okoliczność jubileuszu poprosiłam o podzielenie się z nami swoimi wspomnieniami z pracy Panią Krystynę Jarosz, nauczycielkę, którą zapamiętałam jako osobę wysoce cenioną przez współpracowników i kochaną przez dzieci. Wiele ciekawych informacji i osobistych wrażeń zawiera tekst autorstwa Pani Krysi zamieszczony poniżej.

PODRÓŻ SENTYMENTALNA

Systematycznie, co jakiś czas wracam do wspomnień związanych z moją pracą w PDWDz w Myśliborzu. Pracowałam tam pięć lat, od września 1980 roku. Dyrektorem placówki był mgr Romuald Ćwirko, któremu pragnę podziękować za stworzenie ciepłej i rodzinnej atmosfery. Dyrektor był wymagający i skrupulatny, dzięki czemu wiele nas nauczył. Wspominamy go wszyscy bardzo mile. Nigdy w mojej dalszej pracy nie spotkałam się z tak przyjazną atmosferą wśród pracowników. Zawarte wtedy znajomości i przyjaźnie trwają do dziś, a mija właśnie czterdzieści lat od otwarcia tej placówki w Myśliborzu.

Chciałabym przypomnieć tych, których pamiętam: Jadwigę Czekaj, Wiktorię Radziszewską, Ryszardę Ćwirko, Zofię Tylman (Juszkiewicz), Józefę Nowicką, Martę  Jasińską (Pabian), Danusię Szymczyk, Jana Bastera, Wandę Derżynkiewicz-Kodź, Grażynę Czorniak, Jolę Krasulę, Teresę Machowicz, Elę Kwaśniewską, Łucję Michalak (Maćkałę), Bożenę Wierucką, Mariolę Hryniewicką, Marię Fryszkowską, Henia Kowalewskiego, Ewę Bach. Muszę też tu wpisać siebie – Krystynę Jarosz (Neumann), bo przyjechałam do Myśliborza z dwuletnim doświadczeniem pracy w takiej samej placówce w Przełazach koło Świebodzina i to doświadczenie przekazałam placówce w Myśliborzu.

Początki były trudne. Byłyśmy z dziećmi od rana do wieczora – cztery grupy, czterech wychowawców. Nie było pomieszczeń na zajęcia lekcyjne. Z czasem powstały cztery duże świetlice w każdej z grup. Wszystkie wspólne imprezy odbywały się w stołówce, co wiązało się z ciągłym wynoszeniem i wnoszeniem stołów i krzeseł. Pomagali nam w tym panowie konserwatorzy. Z czasem przybyło wychowawców. Dzieci szybko integrowały się w nowym miejscu i nie chciały po sześciu tygodniach wracać do domów. Tu dostały uśmiech, ciepło, zainteresowanie wychowawców. Najbardziej dziwi mnie to, że po całym dniu pracy miałyśmy jeszcze czas i ochotę na towarzyskie, prywatne spotkania. Cóż, młodość ma swoje prawa.

Kopalnią wiedzy o pracy w tamtym czasie są kroniki, które prowadziłyśmy bardzo skrupulatnie. Z „morza” imprez wymienię tylko niektóre:

• konkursy plastyczne, np. „Moja ulubiona okładka na książkę”, „Zabytki i zakątki Myśliborza”, „Kredą na asfalcie”.
• konkursy muzyczne, np. Festiwal Piosenki (żołnierskiej, dziecięcej, harcerskiej), Wieczory Pląsów, dyskoteki.
• wycieczki, np. do Siekierek szlakiem I. Armii Wojska Polskiego, do Szczecina, do Poznania, do Zakładów Przemysłu Dziewiarskiego „Koral” w Myśliborzu, na Cmentarz Wojenny.
• bale, np. Bal u Króla, Bal Piżamowców, Bal maskowy, Bal przebierańców, Mikołajki, Andrzejki.
• teatr, np. występy teatrzyku „MAŁY BALONIK” Krystyny Jarosz (Neumann), przedstawienie „WARS I SAWA” Jadwigi Czekaj, „Jezioro Łabędzie” Wandy Derżynkiewicz-Kodź, „Śnieżka
  i siedmiu krasnoludków” K. Jarosz (Neumann), taniec „KRAKOWIAK” Ryszardy Ćwirko.
• sport, np. rozgrywki w dwa ognie, w piłkę nożną i siatkówkę, ping-ponga, w piłkarzyki, podchody w Lasku Wierzbickim, turnieje warcabowe. W sporcie spełniał się nieoceniony Jan Baster.
• występy dla Rodziców – teatrzyk, recytacje, taniec, skecze, czyli prezentacje dorobku artystycznego grup po sześciu tygodniach zajęć.     

Poza tym – zgaduj-zgadule, quizy, turnieje, wieczory gier i zabaw, wieczory poezji dziecięcej, topienie Marzanny, przejażdżki łódką po jeziorze, konkury czystości grup…

Imprez było bardzo dużo. Nie sposób wymienić wszystkich. Był też czas na naukę haftowania serwetek na szafki nocne. W Dniu Dziecka wychowawcy przebierali się za dzieci – wielkie kokardy we włosach, smoczki zawieszone na szyi. Te działania tworzyły swoisty klimat pracy.

Wieczorem zostawiałyśmy dzieci pod opieką pań nocnych, które rzetelnie opiekowały się nimi.

Muszę także wspomnieć kuchnię i jej wspaniałych pracowników. Dzieci nigdy nie były głodne, dostawały dokładki, a posiłki były smaczne i obfite. Wychowankowie w tamtym czasie pełnili dyżury podczas posiłków.

Przyjazny był Sekretariat i pracujące tam Panie. Zawsze można było szybko i sprawnie załatwić wiele bieżących spraw.

Ciekawe wspomnienie „z uśmiechem” dotyczy konserwatorów. Panowie chodzili do napraw z dużym czajnikiem, w którym nosili śrubki, nakrętki, nakładki, obcęgi, kombinerki, czyli podręczny sprzęt. Ten widok zawsze wywoływał uśmiech.

Dobrze też wspominam kolonię polsko-niemiecką z polskimi i niemieckimi wychowawcami. Mimo bariery językowej współpraca świetnie się układała. Pełniłam wówczas funkcję z-cy Dyrektora na tej kolonii.

Pamiętam też pobyt w Myśliborzu grupy dzieci z Państwowego Domu Wychowawczego z Niemieńska. Też pełniłam wówczas funkcję z-cy Dyrektora na czas przebywania u nas tych grup dzieci. Wychowawcy zostali umieszczeni w „Kalendarzu imprez” i też organizowali je wspólnie z nami.

Był to ciekawy i twórczy czas w moim życiu. Dziękuję Wszystkim za owocną współpracę i wspomnienia, które na długo zostały w moim sercu.

Gorzów Wlkp., 21.09.2019 r.

mgr Krystyna Jarosz (Neumann)

Informuję, że w razie powstania roszczenia w zakresie przetwarzania danych osobowych poprzez udostępnienie fotografii na stronie internetowej Powiatu, należy zgłosić się do Administratora danych osobowych Powiatu Myśliborskiego, którym jest Starosta Myśliborski. Pełne informacje na temat przysługujących Państwu praw wynikających z przetwarzania danych osobowych znajdują się na stronie BIP pod linkiem http://bip.powiatmysliborski.pl/strony/16175.dhtml.