24 czerwca 2021r. grupa artystyczna „Moc z nami” składająca się z wychowanków MOS, pedagoga szkolnego i Dominika Jakubczaka – aktora i prezesa zarządu Stowarzyszenia Art - Drama w Gorzowie, pod okiem reżysera Artura Nełkowskiego (na co dzień aktora Teatru im. Juliusza Osterwy w Gorzowie) wystawiła spektakl teatralny pt. „Róża”. W soczyście zielonym parku Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii w Smolnicy pojawiły się postacie Małego Księcia, Róży, pilota, Żmii, dorosłego, żołnierzy, dzieci i wspólnie zaprezentowały historię chłopca, który kochał świat.
Spektakl był odpowiedzią na potrzeby naszych wychowanków. Spełniać miał rolę misyjną, integrującą zespół klasowy. Podczas przygotowań terapeuci z Instytutu Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży „Para Familia” w Gorzowie czuwali nad atmosferą pracy i emocjami aktorów. Pedagog szkolny koordynował kontakty między terapeutami, aktorami i wychowankami a reżyser czynił cuda zamieniając niesforne dzieci w profesjonalnych odtwórców ról. Mimo trudów, łez, potu i emocji, nad którymi niełatwo było zapanować udało się stworzyć coś niepowtarzalnego, jedynego w swoim rodzaju. Sceną były pałacowe schody i parkowa polana. Widowisko można by rzec interaktywne, wymuszało na widzu podążanie wzrokiem za artystami, którzy co raz zmieniali scenerię. Zaskoczeniem okazał się wjazd żołnierzy w mundurach z różnych wojsk i epok przywiezionych przez Roberta Dubkowskiego z Grupy Rekonstrukcyjnej w Gorzowie. Nad aranżacją dźwięku czuwał Krystian Wołczecki ze Stowarzyszenia Art – Drama. Nie można pominąć ogromnego zaangażowania Pawła Odrobnego, który aranżował, angażował, asystował i wykonywał wiele innych czynności rozpoczynających się nie tylko literą „a”.
Widownia z zainteresowaniem śledziła kolejne sceny spektaklu, spektaklu, który spowodował, że wychowankowie mogli spojrzeć na siebie i swoje możliwości z zupełnie innej niż dotychczas strony. Spektaklu, który ujawnił ogromny talent Konrada – Małego Księcia, radiowe brzmienie głosu Majki – Róży, niesamowite skupienie podczas przyswajanie tekstu Marcela – Żmii, odwagę Dominika, wyluzowanie Jakuba, umiejętność opanowania emocji Huberta i czerpanie radości podczas pracy przez resztę chłopców. Doświadczenie to, pozostanie z nami na zawsze, za co dziękujemy wszystkim osobom pracującym przy tym wydarzeniu kulturalnym.
